7 LingeNest - Dagboek

LingeNest - Dagboek


juni 2020

De stambomen en DNA certificaten zijn in huis en dus kunnen we de pup bezoeken gaan inplannen... veel tekst en uitleg hoeven we daar niet bij te geven, het is gewoon één groot feest! Door de corona moeten we nog steeds buiten afspreken en als dat niet lukt is er altijd wel een mooie plek om elkaar te treffen.

We beginnen met Dex, pupje groen...ze zit het eerst een beetje aan te kijken maar als ze me hoort en ruikt is ze vertrokken en plast van blijdschap!

Met een kluifje is ze gauw tevreden en brengt het meteen naar een veilige plek om te gaan liggen kluiven.

In Prinsenbeek wonen Bobbie en Luna naast elkaar ook al wordt er nog geprobeerd ze dat niet te laten merken haha

Bobbie, pupje oranje, moet er ook van plassen als ze ons in de gaten krijgt. Tja, emoties lopen op bij een mooi weerzien…

Ze wil best wel mee naar de auto hoor!

Luna ligt te slapen maar ze hoeft maar één keer geroepen te worden... ook plassen haha…

Kluifje?

Dit spelletje vindt Luna het leukste, met de bloempot... kijk hoe lenig ze is!

Lasse, pupje blauw, ontmoeten we bij de Klinkenbergerplas, hondenparadijsje voor flatcoats! Omdat we twee “buiten” bezoeken hebben zijn onze druktemakers ook mee. Bo kan je geen groter plezier doen dan naar water te gaan!

Wel heel spannend als je moeder én je halfzus in jouw speeltuin komen

Lasse is nog niet zo’n waterrat als zijn moeder maar vindt het wel heel interessant... zal vast niet lang meer duren!

We rijden door naar Katwijk om Buddy, pupje bruin en Bo jr, pupje grijs uit Bo haar eerste nest en dus broer van Balou te treffen op het strand! Ze hebben elkaar al gevonden!

Bo komt mij meteen begroeten, zo lief!

En Buddy begroet zijn moeder hartelijk... er lijkt nog meer herkenning als hij gewoon weer haar tepels opzoekt!

Dan pas ben ik aan de beurt

Bo blijkt toch sneller te zijn dan haar zoon Bo in het ophalen van ballen... en heeft de pré dat zij gek is op de zee en hij liever in het heldere duinwaterven zwemt.

9 mei 2020

We vertrekken met Loua richting Nispen... even later vindt zij haar nieuwe thuis in de armen van Sabine!

Het was toch een spannende reis en dan is het fijn als je in je eigen stinkende mandje ver van huis kan instorten…

8 mei 2020

De binnenren is vlot schoon met vier pups in huis en eten ook een stuk overzichtelijker. Bo waagt zich voor het laatst nog een keertje bij haar kindertjes

Lasse bijt vandaag de spits af... hij gaat met Sunje en Katja mee naar Leiden!

Neeltje volgt de weg naar de auto van Alice en Evert en reist af naar Enschede!

Ongeveer net zo’n lange autorit heeft Emma voor de boeg met Daniëlle en Marcel naar Landgraaf!

Loua lijkt nog niet te merken dat ze alleen achterblijft…

...maar eenmaal binnen in een nog meer verkleinde ren vindt ze het toch wel eenzaam en kan ze moeilijk haar draai vinden.

Toch heeft het ook voordelen… je mag ‘s avonds mee televisie kijken op de bank met de baas…

...je krijgt een privé diner…

...en als je ‘s avonds niet kan slapen mag je elke keer lekker even mee in bed tot je in slaap gevallen bent en dan word je pas teruggelegd in je mandje (om 11 uur, om 1 uur, om 4 uur… de truc blijft werken). Om zes uur ben je echt wakker en gaan we meteen naar buiten. Loua heeft de hele nacht niets gedaan in de ren en buiten plast en poept ze meteen! Wat een dame!

7 mei 2020

Vandaag zijn de dames en heren acht weken oud en we maken er een rustig dagje van. Het is heerlijk weer en al vlot kunnen ze naar buiten... ze lijken niet eens te merken dat ze nog maar met z’n vieren zijn! Nou wij wel!

Het bandje zwart met witte hartjes wordt gedragen door Emma... haar reservebandjes zijn kapot gebeten en de enige goede gele is in de was voor haar vertrek…. idem voor Lasse, die heeft nu lichtblauw om…

6 mei 2020

Vanochtend vertrekt Lady naar Waskemeer. Roelof en Thea zijn heel vroeg vertrokken zodat ze de hele dag alvast kan wennen in het mooie Friesland.

Ze worden op de voet gevolgd door Liesbeth en Lars met hun zonen... die hoeven niet zo ver... Dusan gaat een heerlijk leven tegemoet in Brakel!

En de middag wordt gevuld met oude bekenden... Wil, Aldert en hun dochter Rebecca. Zij komen Buddy halen en Katwijks bier brengen mmmm… en natuurlijk als vanouds Danoontjes voor Bo en deze keer ook Balou... een oude gewoonte uit de tijd toen pupknuffelen nog heel gewoon was. Bo jr uit Bo haar eerste nest moest nog even thuis wachten en ze zijn reuze benieuwd hoe hij op zijn halfbroertje gaat reageren!

Balou vindt het maar gek dat de pups weggaan…

Nog even een blik terug in de tijd toen we in 2018 met Balou en haar broer Bo en zus Sole aanwezig waren op een koude clubmatch van de FRC. Met drie pups en Bo haalden we het kampioenschap Beste Nakomelingenklasse binnen! Hihi... we waren de enigen die de kou en regen getrotseerd hadden en gewoon tot het laatste onderdeel gewacht hadden! Die prijs nemen ze ons nooit meer af...

5 mei 2020

De eerste vier pups vliegen vandaag uit!
We beginnen met Dex... nog even uitgebreid afscheid nemen van Bo en Balou en dan gaat ze mee met Maurice en Valentijn naar Arnhem!

Cathy en Rens kunnen niet wachten om Skye mee te nemen naar Zelhem!

Bobbie wordt opgehaald door Carla, Kees en hun dochter Anke en zal in Prinsenbeek gaan wonen!

Zij komen tegelijk met Kees en zijn dochters Isabel en Marieke die Luna mee naar huis nemen!

Luna gaat wonen op nummer 84a, naast Bobbie op nummer 86... ze worden buren! Dat wordt dikke pret!

4 mei 2020

Het is vandaag heerlijk weer en het elftal kan voor de lunch al naar buiten! Heerlijk! Meteen weer tijd voor de grote dagelijkse schoonmaak binnen…

Door Corona mogen de vrijwilligers van de FRC de puppytesten niet komen doen. Meta heeft het vorige nest wel gedaan en nu voor mij een soort doe het zelf puppytest opgemaakt zodat de toekomstige eigenaren toch een momentopname hebben rond 7 weken van hun pup. Mijn vriendin Sjors is bereid als tester te fungeren. De pups hebben haar slechts een paar keer gezien buiten in de ren dus herkennen haar niet in het bijzonder.

Zij haalt ze stuk voor stuk uit de ren waar knuffelende Tijn (zoon van dierenarts Menno) de juiste kleur eruit pikt. Hij kon gisteren niet mee met de buggy en speelt vanmiddag met de dames en heren.

We beginnen met Luna, pupje grijs…. Luna is werkelijk nergens bang voor en heeft meteen door waar ik sta te schrijven. Snel weet Sjors haar aandacht te trekken. Gieters zijn niet interessant, draaiende haspel ook niet lang maar pilonen zijn wel heel leuk om mee te gaan lopen.

Feilloos volgt ze Sjors door het parcourtje heen met af en toe een nieuwsgierig uitstapje om te kijken wat daar te doen is.

Paraplu is toch wel even iets waar je moet opletten maar ze herstelt zich feilloos en snel.

Duurt wel even voor ze door heeft dat er een apportje van haar verwacht wordt maar gaat er dan vol achteraan en pakt vast…. om een andere kant op te lopen. Ze wordt geroepen en brengt dan keurig haar apport en laat makkelijk los.

Pensspoortje pikt ze direct op en de kong als einddoel van het spoortje snel te pakken

Dex, pupje groen, onze knuffeldoos wil graag veel aandacht van Sjors en volgt haar feilloos.

Ze kijkt de kat een beetje uit de boom maar is wel nieuwsgierig en vindt het dan toch allemaal wel best wat Sjors doet.

Feilloos vindt ze het spoor en blijft er hangen.

Veel interesse voor de apport is er niet dus de volgorde zullen we maar veranderen… als ze eindelijk het apport te pakken heeft gaat ze ermee vandoor!

Voor de oplettende kijker... Buddy, pupje bruin, heeft hier het paarse (en dan ook nog de nieuwe kleur paars) bandje om. Verkeerd gegokt van mij toen er vanochtend twee losse bandjes in de ren lagen van twee reutjes die bij de laatste weging maar 30 gram verschilden! ‘s Avonds konden we dit gelukkig weer rechtzetten met de van Menno geleende chipreader die Tijn lief kwam brengen!

Buddy heeft helemaal zijn eigen programma... op het moment dat Sjors hem neerzet op het gras heeft hij het spoortje al opgepikt en peest er naar toe. Sjors weet hem wel te motiveren maar hij blijft teruggaan naar het spoor.

Bobbie, pupje oranje, heeft er echt zin in. Ze loopt kwispelend en onbevangen mee en doet zelfs een slalom

De paraplu vindt ze een beetje eng maar Bobbie herstelt zich snel

Spoortje is snel gevonden…

En apport snel gehaald om het vervolgens als kluif te zien... maar ook weer makkelijk los te laten

Lady, pupje rood, begint met een totale desinteresse voor een apport.. het is alleen maar leuk als Sjors het oppakt

Lady is totaal niet bang, is nieuwsgierig en gaat graag zelf op onderzoek uit. Ze is makkelijk te motiveren en loopt dan helemaal blij mee

Ze is niet onder de indruk van de paraplu en vindt net als de anderen vlot de uitweg van het hekje

En natuurlijk pikt ze feilloos het spoortje op... het is duidelijk weer een zeer goede neuzennest!

Lasse, pupje blauw, lijkt het spoortje meteen al uit de lucht op te pikken dus Sjors zet hem meteen wat verder weg… Lasse is nergens bang voor en is overal voor in en lekker nieuwsgierig.

Apporteren vindt hij een feestje en brengt het terug bij Sjors, laat makkelijk los.

Afstammend van goede neuzen ouders vindt hij natuurlijk met spoortje ook meteen

Emma, pupje geel, krijgt een beetje valse start doordat er een gigantische tractor met lawaaierige aanhanger achterlangs raast... ze is er van onder de indruk, terecht, wij zelfs en blijft in de gaten houden waar dat monster gebleven kan zijn…

Ze blijft een beetje piepen en zoekt steun bij Sjors, vindt die steun en hobbelt dan wel mee met haar staart een beetje laag.

Apport breng ze netjes terug

Het spoortje heeft ze snel gevonden maar vindt het niet lang interessant... ze hoort de rest in de ren en wil gewoon terug. Beetje verkeerd beeld door het begin denken we, Emma is zowel binnen als buiten in de ren snel haantje de voorste… tja, het is maar een momentopname door amateurs…

Dan Neeltje, pupje roze, pittige tante… ze kijkt eerst eens even goed rond en gaat dan op onderzoek uit.

Apport haalt ze keurig op, brengt het terug en laat makkelijk los

Niet bang of snel onder de indruk...iets nieuws? Ze kijkt het aan en gaat er dan op af

Spoortje ook direct opgepikt en is zeer interessant…

Daar hebben we Skye, pupje paars met een bruin bandje haha

Het begin is voor knuffel Skye een beetje spannend, hij piept wat naar Sjors. Ze lokt hem naar de kinderwagen en dan is het over...hij komt kwispelend kijken.

Daarna is alles leuk en is hij nergens meer van onder de indruk...vindt het duidelijk gezellig om met Sjors wat te doen en volgt haar graag.

Ook het apport komt hij trots terugbrengen naar haar

En het is natuurlijk niet verbazingwekkend dat het spoortje ook zo gevonden is!

Dusan, pupje zwart lijkt een geboren volger. Hij was toevallig net aan het graven maar heeft wel een momentje voor Sjors.

Hij gaat er meteen vol in... alles is boeiend en interessant maar zeker niet eng of spannend.

Apporteren is wel zijn ding…

Het spoortje duurt wat langer en kan hem niet echt boeien.

Hij volgt alsof hij nooit anders heeft gedaan en loopt zelfs gezellig zelf mee terug naar de ren!

En tot slot onze bambino Loua, pupje beige, altijd in voor aandacht

Net als haar broer Dusan een echte volger en makkelijk te motiveren.

Apporteren? Nee, vindt ze op dit moment niks.

Laat haar maar lekker met Sjors meehobbelen en allerlei nieuwe dingen ontdekken…. kwispel, kwispel

Paraplu? Niet eng

Spoortje? Vandaag maar niet…

Tijn geeft ze buiten te eten

en ‘s avonds eten ze nog een keertje binnen en krijgen sommigen het laatste toetje van Bo... morgen vliegen de eerste vier uit!

3 mei 2020

Deze luie zondag kunnen ze lekker vlot naar buiten... ze vinden het heerlijk! Hollen door de tunnels, robbertje vechten, graven (oh, oh) en natuurlijk daarna instorten.

We zetten de buggy in elkaar en na een ritje naar Willeke haar compressor zijn de bandjes ook weer hard. Isabella (dochter van dierenarts Menno) wil graag meehelpen met een nieuwe ervaring. Het blijkt allemaal nog niet zo simpel als Bram en ik 4 pups in de buggy zetten. Ze gaan tekeer alsof hun leven ervan af hangt en proberen eruit te klimmen wat ook lukt! Het zweet loopt me over de rug… dan maar met twee proberen en een campingspin erover heen.

Neeltje en Buddy zijn de gelukkigen... vinden ze tenminste als we bij het veld en boomgaard gearriveerd zijn en ze eruit mogen…

Buddy brengt een klont klei lief naar Isabella

Het is een feest van hollen, snuffelen, knagen en enthousiasme

De terugweg is echter weer net zo’n drama... ik kan niet ongemerkt met maar twee pups door Acquoy lopen en ze proberen er weer uit te klimmen. De andere negen hebben pech, dit doe ik niet nog een keer…

Thuis hebben ze ondertussen ook niet stilgezeten en zijn langzamerhand weer ingestort. Pups van deze leeftijd zijn toch wel heel lief als ze slapen haha

of dromerig…

Mooi leven, eten, spelen, knuffelen, slapen….

Hoe viezer de kattentunnel wordt hoe liever... Emma is er het dolste op en mag hem aan het eind meenemen voor de poes thuis…

Sommigen vliegen bijna uit maar zijn toch nog steeds in voor een toetje bij Bo... Bo zelf is er steeds minder voor te vinden en is meer geinteresseerd in overgebleven puppybrokken.

Weten jullie hoe moe je wordt van buiten zijn?

1 mei 2020

Vandaag is het nog erger en nog frisser... de zon piept er af en toe door maar lang niet genoeg om het behaaglijk te maken in de ren. Een hagelbui recht de tent in maakt het er niet beter op dus het wordt helaas weer een dagje binnen entertainen... als het zo doorgaat komt er van de amateur puppytesten ook niet veel terecht natuurlijk. Dus maar gewoon wat foto’s van de dag... spelen, slapen, eten, spelen, slapen, eten….

Mooi om te zien dat als er elf slapen er vaak eentje gewoon helemaal nog geen zin heeft... ditmaal Buddy met bot... terwijl normaal hij als eerste instort! Vanmiddag niet!

En dan doet de rest weer mee... heeee, nieuwe Kong, deze keer met brokjes erin!

Luna doet even niet mee….

30 april 2020

De dag begint weer koud en nat... dus hele ochtend binnen. Ze zijn het er niet echt mee eens denken we en reuze druk.

‘s Middags warmt het zonnetje de ren lekker op in de tent en kunnen ze toch naar buiten! Ze worden al wild als ze het pad zien! Amelie en Feline uit het dorp komen werken aan de kindersocialisatie en binnen kan even grote schoonmaak gehouden worden. Ben zelfs vergeten foto’s te maken van spelen in de nieuwe opstelling!

Binnengekomen verbazen ze zich over de vijzel uit Jordanië... stukje souvenirskennis haha…. nee hoor, gewoon om te vermijden dat ze verder de keukenkast opeten… Het Afrikaanse krukje stond er al ter bescherming van het stopcontact...

29 april 2020

Vandaag komen Thea en Roelof helemaal uit Friesland en het is nog kouder en regenachtig. We halen maar vier pups en warme koffie naar buiten. Waren we nou toch maar in het weekend gekomen lacht Thea nog... jammer dat de zon niet nog twee dagen kon aanhouden… Na een dik half uur halen we ze al weer naar binnen. Gelukkig zijn ze toch blij dat ze gekomen zijn om Lady te ontmoeten!

En dan gaan we maar verder binnen nieuwe uitdagingen zoeken en spelen... Kong?

En spelend de nacht in... Bram slaapt sinds maandag in de keuken…

28 april 2020

Zo mooi als het weer de afgelopen dagen was zo beroerd zien de weerberichten eruit voor de komende dagen en we hebben gisteravond nog de partytent opgezet. Vanochtend heeft Bram de ren verplaatst de tent in zodat de pups in ieder geval droog zitten en de temperatuur ook wat kan oplopen onder het doek. En zo kan het pup knuffelen ook gewoon doorgaan… En dat blijkt een goede keus te zijn als Carla, Kees en Anke komen! Het is gewoon koud en als ze gearriveerd zijn halen we de zwartneusjes pas naar buiten.

En zodra ze ingestort zijn sjouwen we ze weer naar binnen... het is te killig om buiten stil te liggen

‘s Middags komen Wil en Aldert kijken naar Buddy... Buddy wordt het maatje van Bo jr. de broer van Balou!

27 april 2020

We gaan vandaag gewoon door met knuffelen in prachtig weer! Evert en Alice komen, natuurlijk vooral om kennis te maken met Neeltje!

‘s Middags volgen Daniëlle en Marcel voor Emma in de ren!

En Liesbeth en Lars met hun zonen voor Dusan!

Liesbeth verrast ons met een geweldig schilderij van mamma Bo, naar een foto uit LingeNest. Geweldig! Hij krijgt een prominente plaats in de zitkamer boven de piano! We vinden het heel erg bijzonder.

26 april 2020

Pups kunnen ‘s nachts ook heel druk bezig zijn...

En er wordt weer geknuffeld! Maurice, Lorrain, Madelon en Valentijn konden niet wachten en sluiten niet alleen hun Dex in de armen…

‘s Middags volgen Kees, Ine, Isabel en Marieke... ook om te horen dat pupje grijs, Luna hun pup is!

En dan heerlijk... zo lang niet gezien, de kinderen met Loek en Jinte!

25 april 2020

Een hele drukke dag voor de pups en voor ons! Mijn oncoloog heeft toestemming gegeven om toch een keer te laten pupknuffelen, iets wat mij helemaal blij maakte! Het moet buiten, op afstand en zonder dat Bram en ik lichamelijk contact hebben... moet goed komen.

Het is lekker weer en we trappen af met Cathy en Rens en hun dochters... handen wassen en schoenen uit in de ren... overigens het normale protocol ook buiten Coronatijd…

Zij horen dat ze volgende week (alweer) pupje paars mogen komen halen... zijn naam wordt Skye!

Om twee uur komen Marianne en Anneke om de pups te beoordelen op ‘bones’ … hoe doen ze het qua uiterlijk behalve dat ze allemaal hele lieve leuke koppies hebben. Mooi moment om ook meteen de heerlijkheden op de foto te zetten! Omdat ik achterloop met het vullen van het dagboek kan ik er nu de namen bij zetten haha...

Bo en Vince stellen hun dametjes voor :

Pupje geel – zij heet vanaf nu Emma!

Pupje groen – zij heet vanaf nu Dex!

Pupje beige – zij heet vanaf nu Loua!

Pupje grijs – zij heet vanaf nu Luna!

Pupje roze – zij heet vanaf nu Neeltje!

Pupje rood – zij heet vanaf nu Lady!

En dan even Luna en Lady vergelijken... voor de toekomstige moederambities…

Pupje oranje – zij heet vanaf nu Bobbie!

Bo en Vince stellen hun vier zonen voor :

Pupje bruin – hij heet vanaf nu Buddy!

Lesje van Marianne... als ze niet meteen willen staan moet je even het evenwichtsorgaan een beetje in de war brengen…. soort van ‘kantelen’

Pupje blauw – hij heet vanaf nu Lasse!

Pupje paars – hij heet vanaf nu Skye!

Pupje zwart – hij heet vanaf nu Dusan!

Om half vier komen Sunje en Katja kennismaken met hun pupje blauw – Lasse!

En dan ben je moe... nog een beetje water want van die leverpaté krijg je toch een beetje dunne poep en lekker slapen

24 april 2020

Vandaag komt dierenarts Menno fijn thuis de pups lichamelijk onderzoeken en de 6-weken enting geven. De behandeltafel is ingericht en zijn kinderen zitten in de ren te knuffelen en spelen en geven tegelijk de volgende pup aan… en knuffelen Bo en Balou

Wat checkt Menno?

Chip

Bouw en eventuele navel/liesbreuk

Hart en longen

Gebit

Ogen en oren

Zijn bij de reutjes de balletjes al ingedaald?

En wordt er geënt

Het hele nest wordt lichamelijk goedgekeurd... hoezee! De balletjes bij de reutjes zijn (nog) niet ingedaald maar dat is ook nog wel erg vroeg op 6 weken. De rest van de foto’s hebben we in de pups hun eigen fotoboek gezet. En al met al heeft het niet zoveel indruk gemaakt... bakjes worden leeggevroten en toetje gehaald bij Bo

Hebben Menno en ik tijd om hun paspoorten in te vullen en af te tekenen... het geheel neemt toch drie uur tijd in beslag met 11 pups!

21 april 2020

Het is deze week zulk prachtig weer en elke middag kunnen de pups naar buiten... ’s ochtends houden we nauwlettend de thermometer in de gaten want we staan meestal op bij 8 graden en dat is echt te koud! Binnen amuseren ze zich overigens ook nog kostelijk en iedereen moet de lieve groeten hebben van het elftal!

We konden niet meer wachten... kleinzoon Mats groeit en verandert zo snel en we hebben hem al twee maanden niet gezien! Dus we hebben een stiekem pupknuffelen op afstand… met Jessica en Mats in de ren en wij erbuiten.

En hoe makkelijk is het dan om voor hem ook een rennetje op te zetten zodat Bo en Balou hem niet overdonderen met aandacht?

Slopen zij ondertussen een doos en halen Anneke’s snuffelmat leeg

En weer instorten…

19 april 2020

Het blijft een mooi gezicht, het begroetingsritueel met Bo en Balou... opvallend is dat Balou veel meer aandacht aan de pups besteed dan de moeder…

Voor het eerst zelf naar buiten lopen over de loopplank en dan achter ons aan... het gaat helemaal niet verkeerd, maar veel film en foto materiaal is er niet... het beetje film dat gelukt is met mijn telefoon staat al in de groepsapp... we waren te druk met het in goede banen leiden.

Even sanitaire stop onderweg moet ook gebeuren

‘s Middags komt Anneke met haar kraamcadeau en om de nageltjes voor de vierde keer te knippen... ze is er zoooo veel handiger in dan ik ben!

De pups worden ‘aangevoerd’ of vastgehouden als het nodig is

En dan kan het gewone programma weer opgepakt worden…

17 april 2020

Gewoon zo’n dag van eten, slapen, spelen, groeien….

Balou ligt op wacht en wil eigenlijk ook wel weer in zo’n klein mandje…

Snuffelmat valt erg in de smaak... ik krijg later een beetje van Anneke ‘op m’n kop’ dat ik het elftal meteen naar het gymnasium heb gestuurd in plaats van te beginnen bij de lagere school…. eerst brokjes bovenop en dan pas er dieper in…. oeps.

16 april 2020

Just another day…

Slapen

Spelen

Heel stout zijn en de kranten onder de vetbedden trekken en versnipperen…. STOUT! Dan maar drinken…

en schuldig kijken…

Een één op ééntje van pupje grijs met Balou als de rest slaapt... zo lief... ze poetst Balou!

13 april 2020

De dagen verlopen allemaal bijna volgens een vast ritme... eten, slapen, spelen, slapen, eten, spelen, slapen… Vandaag en morgen ziet het er niet naar uit de ze naar buiten kunnen... een paar hebben al een beetje dunnere poep en dan wordt het naar ons idee te koud buiten in de ren. Dus binnen maar nieuwe geluiden en speelgoed aanbieden. De vuilnisauto komt bijna door de keuken heen maar ook daarvan zijn ze niet onder de indruk. Vandaag is het eendendag!

De poezentunnel blijft ook een favorietje... je kan er zelfs in poepen en plassen, getsie!

En de babybal...dat is mooi want daar hebben we nog twee varianten op met andere geluiden…

Je kan samen spelen of alleen…

Of weer instorten…

11 april 2020

De beloofde ‘koppies’ lekker in de buitenlucht! Wel een beetje tegen het felle licht inkijken haha...

Pupje grijs

Pupje oranje

Pupje beige

Pupje bruin

Pupje groen

Pupje geel

Pupje roze

Pupje zwart

Pupje blauw

Pupje rood

We waren weer lekker de hele middag buiten!

Waterdrinken gaat al heel goed…

Ik zie iets maar wat is het?

Biertje voor ons in de ren en veel knuffelen

En maar spelen…

En dan lijkt het ook nog of het sneeuwt! Kersenbloesem…

10 april 2020

Ze hebben snel door dat er iets nieuws is en kennen totaal geen angst.

Water drinken gaat ook steeds beter…

De een doet wat langer over het eten dan de ander…

En maar spelen…

...behalve als je moeder langskomt, dan hang je meteen aan haar tepels natuurlijk!

De hele middag weer heerlijk naar buiten... haha, helemaal geen foto’s van want Bram en ik zijn zo druk bezig geweest met in de tuin te werken! Morgen maar weer eens koppies ‘trekken’ ...lukt vast beter in het buitenlicht!

9 april 2020

De ochtend begint tegenwoordig vroeg. Het eerste eetmoment is verschoven naar half acht want dan scheuren ze echt van de honger en vallen aan. ‘s Nachts hoeven Bo en ik meestal nog maar één keer in de benen rond half drie, drie uur, even slobberen en dweilen en dan tukken ze rustig weer een uur of vier door in het maanlicht… We beginnen na het eten met een poezentunneltje binnen... best leuk als je nog een kleine flat bent

Daarna het weegmoment en aansluiten voor de 2e keer ontwormen. Gaat een stuk makkelijker dan de vorige keer zelfs met de dubbele hoeveelheid en wordt niet meer uitgespuugd.

De tandjes zijn ruim doorgekomen en ik als blotenvoetenloper merk dat voornamelijk aan mijn tenen... moet er niet aan denken hoe het aan Bo haar tepels voelt maar die blijven allemaal mooi heel!

‘s Middags weer lekker naar buiten en ik ga eens even het waterplaatsje van onkruid en daslook ontdoen want ze knagen me er te graag aan... ze vinden het wel wat dat ik dichtbij zit en komen regelmatig buurten of kruipen op schoot... echt opschieten doet het niet maar het is wel beregezellig die knuffelmomenten.

Lekker om even grote schoonmaak te houden als ze allemaal buiten zijn en de schommel binnen op te hangen. Nieuwe uitdaging maar ze zijn heerlijk rozig van buiten dus dat wordt voor morgen.

8 april 2020

Bram en ik hebben de ren uitgezet... anders dan bij het vorige nest want we hebben er een heel stuk gras bij gelegd terwille van mijn artrose handjes... en dat komt nu goed van pas want de pups vinden dat vast lekkerder dan alleen maar stenen! Rondom de meidoorn en de ‘waterplaats’ en met parasols en net beschermd tegen op jacht zijnde eksters, buizerds en sperwers. Ik moet er niet aan denken! John heeft een loopplank gemaakt zodat ze zelf de keuken uit kunnen marcheren maar voor de eerste keren is het al spannend genoeg als je naar buiten gedragen wordt…

Ze jengelen en piepen en bleren om Bo en Balou die om de ren heen lopen en blijven een beetje hutje mutje zitten…

Bo wil er toch maar even bij zijn

En met Balou ter ondersteuning buitenom valt het allemaal nog wel te overzien voor de dames en heren

Pup rood, geel en paars gaan duidelijk voorop in de verkenning van de rest van de ren. We hebben er nog niet teveel speelgoed ingelegd want buiten zijn is voorlopig al spannend genoeg.

Dan volgt de rest snel

Het geluid van de dag is het klepperen van ooievaars bij de buren... op een gegeven moment vliegen 5 ooievaars continue over... best wel indrukwekkend.

Nieuwe levenslessen wordt je moe van en dan is het wel heerlijk instorten op deze prachtige lentemiddag!

Als je dan lekker ligt te slapen en de baas gaat met een container lopen rollen krijg je toch zeker meteen het tweede nieuwe geluid van de dag! Ze worden er wel wakker van, kijken op van wat is dit nu weer en vallen vervolgens weer ter plekke in slaap.

Daarna is er weer tijd voor een onderonsje

Wel lekker als je moeder af en toe langskomt voor de slobbersnack... ze moet wel opruimen maar dan loop je toch gewoon achter haar aan?

6 april 2020

Even met een koppie op de foto is makkelijker gezegd dan gedaan in een keuken waar het licht van één kant komt... deze week buiten nog maar eens proberen. Maar vooralsnog stelt Bo eerst haar dames voor

Pupje grijs

Pupje rood

Pupje geel

Pupje groen

Pupje roze

Pupje groen

Pupje beige

En haar vier heren:

Pupje paars

Pupje blauw

Pupje bruin

Pupje zwart

5 april 2020

Het gaat zo hard op het moment... het lijkt wel of ze alles opeens tegelijk gaan doen. Ze groeien als kool op de geweekte puppybrokken maar bij Bo slobberen blijft ook nog steeds een groot festijn. Favouriete bezigheid is ook Bo haar kop likken, tot in haar oren toe!

Overdag eten ze ‘echt’ maar ‘s nachts blijft het bij drinken en vrijwel meteen weer intstorten.

Als ze wakker worden denken ze er toch regelmatig aan eerst de trainer te bezoeken... yes!

Spelen met repen vetbed

Gegeten wordt er nog op tafel want water drinken moet natuurlijk nu ook aangeleerd worden... is even proesten als je voor het eerst met je neus onder gaat maar sommigen beginnen gewoon te drinken alsof ze nooit anders gedaan hebben. Waterbakken met vlonders kunnen nu ook in de ren.

We denken dat ze er klaar voor zijn om allemaal tegelijk te eten en zetten ze aan een bakje. Totaal gedisciplineerd eten ze uit hun eigen bakje... ongelooflijk... alsof ze niet beter weten. Totdat de vlotterikken hun brokken ophebben en gaan buurten, meteen een bende natuurlijk!

Sommigen wagen zich al direct erna aan de waterbak

3 april 2020

Vandaag een vast brokken schema beginnen : 8 uur – 12 uur – 4 uur – 8 uur en het gaat steeds makkelijker. Ze tijgeren wel graag door de bak heen dus we stellen dat dat nog wel mag met de voorpoten maar niet óók met je achterpoten. Daarna poetsen, knuffelen en de volgende twee of drie. Soms vergissen ze zich nog even en zuigen op je vingers... heeee, tanden zijn doorgekomen! Wees gewaarschuwd, veel foto’s!

Eten:

Poetsen:

En natuurlijk wordt bijgehouden wie er al geweest is... het blijven retrievers…

Tijd om in te storten en nog een beetje te liggen pruttelen voor je helemaal van de wereld bent.

2 april 2020

Vandaag een beetje ander ritme want ik zit om kwart over acht in de auto voor mijn tweede chemokuur in het UMC. Bram heeft de opdracht om in zijn eentje ze op tafel geweekte puppybrokken te geven en doet dat vol verve…. duurt natuurlijk wel twee keer zo lang. Eten op een grasveld kan ze vast een beetje voorbereiden voor het moment dat ze naar buiten gaan haha… ze krijgen vandaag 3 keer dit maaltje.

Daarna slobberen bij Bo die ook even de voorschoonmaak voor me doet... kan ik nadweilen.

Dan spelen ze al echt een beetje met elkaar

en storten dan in

De werkpkist hebben we eruit gehaald, ze lagen er toch nooit meer in en Bo bleef erin graven. Nog een paar tochtstoppers voor de ren maar die schuiven ze meteen aan de kant. Liggen graag op het zeil, met vloerverwarming eronder, maar ook graag op de krokodil, Pluto en wat er ook maar voor handen is.

De eerste nacht zonder warmtelamp en zonder vorst... ze vinden het allemaal prima als Bo maar af en toe langs komt om te voeden en te poetsen.

1 april 2020

Een rustige nacht... en dit is het beeld als ze het niet echt eens zijn met het feit dat de lichten weer uitgaan als Bo gevoed heeft... eentje staat zelfs bij het hekje te keffen…

Vandaag gaan we beginnen met puppybrokken geweekt in puppymelk... om het een beetje extra smeuïg te maken nog een beetje verse geitenmelk erdoor. Eerst kijken ze nog even achterom van ‘geen tartaar?’ maar krijgen daarna snel de smaak te pakken. De een eet heel rustig en netjes de ander gooit alles van het schoteltje af.

Nog even naslobberen bij Bo en dan instorten... tot je sloom bent en opgepakt om je nageltjes te knippen... poepoe, dat zijn ze meteen weer klaarwakker en spartelen en blèren erop los! Bo en Balou liggen bezorgd naast ons. Alleen pup zwart laat het relaxed toe. Er zijn geen foto’s van... geen handjes meer vrij!

31 maart 2020

Ze zijn duidelijk allemaal meer verzadigd na hun laatste maaltje om 10 uur van tartaar en melk en melden zich pas om half twee... enfin, Bo meldt zich naast mijn bed om die tijd omdat de pups zich beginnen te roeren. Daarna om 5 uur en pas weer om kwart over zeven... het betere slaapwerk. Wel is er fel protest als ze na het voeden weer terug in de werpkist moeten. We hebben de lamp hoog hangen maar nog aan want het wordt vannacht -4 graden en dat vinden we toch een beetje te laag om wijd verspreid te liggen.

Mooie ontlasting geven ze na de tartaar dus we gaan er vrolijk mee door… wel morgen even de nageltjes weer knippen want mijn onderarm ziet er niet uit ondanks een T-shirt met lange mouwen. Kijk maar naar pup grijs en roze!

Bo zit al een half uur te jammeren voor het hek... ze wil naar binnen... volgens mij voor maar één ding… Bij de laatste pup laat Bram haar erin. In één beweging, zonder ook maar de grote schoonmaak van de ren te doen loopt ze naar mij. Tartaar haalt het boven haar pups!

Maar daarna toch zoals normaal de boel opruimen en zorgen voor het toetje

En LIEF

30 maart 2020

Vandaag zijn we begonnen met het geven van tartaar... de eerste hap vonden ze maar niks maar toen was het meteen bekeken. Ik probeerde met mijn duim elke keer een stukje los te maken maar ze zogen het gewoon naar binnen. Volgende keer maar kleine balletjes maken…

Bo en Balou vinden het maar niks dat ze niks krijgen, ja heeeel klein stukje en de pups wel horen smakken… aan de tepels kan je goed zien wie Bo en wie Balou is...

Dan ze maar afleiden als ze nog niet aan de beurt zijn op Balou haar favoriete interactie plek

Na de tartaar storten ze meteen in

En dan de foto’s gewoon LIEF van vandaag

29 maart 2020

En zo gaan we van 24 uur in de werpkist in twee dagen naar elf kleine avonturiers, die van de geboorte al uit de kist tijgerden, zich niet laten tegen houden door 1 deurtje/plankje en het ruime sop kiezen. Ze vinden het heerlijk en zo in het zonnetje is de temperatuur ook prima. Bo vindt het een feest want nu heeft ze alle ruimte om haar pups te zogen.

Binnen is er veel nieuw leven maar onze overbuurman Cees heeft ook al weer lammetjes in onze voortuin gelaten... voor ons altijd het echt begin van het voorjaar!

En nu ik toch met camera buiten ben... dit is de voorkant van ons huis aan de dijk met een duidelijk signaal aan passanten hoeveel teefjes en reutjes hier geboren zijn... zo hoeft niet iedereen op het raam te kloppen om dat te vragen en hebben Bo en Balou het een stuk rustiger met het fort te bewaken! De teddybeer van de pups heeft momenteel een andere functie... voor de berenzoektocht zit hij voor het raam.

Plankjes eruit, mandjes en meer vetbedden in de ren en ze komen met veel kabaal naar buiten...

Vandaag gaat de laatste anti doodligstang eruit... ze maken het zichzelf af en toe zo moeilijk ermee en Bo komt eigenlijk de werpkist niet meer in. Balou vind puppies dichtbij een waar feest. En dat lijkt wederzijds.

Af en toe uit evenwicht maar ze lopen echt!

Als Bo de ren inloopt lopen ze achter haar aan... maar voordat ze gaat liggen doet ze natuurlijk eerst haar schoonmaakronde. De pups springen een beetje naar haar tepels maar halen dat nog lang niet!

En dan gewoon foto’s onder hoofdstuk LIEF…

Foto's van de pups apart staan in hun eigen foto album!

26 maart 2020

We beginnen natuurlijk met de open oogjes van

pupje paars

pupje rood

pupje grijs

pupje zwart

Bram had de foto’s wel gemaakt maar ik had ze over het hoofd gezien…. slaperig? Dus nu extra van deze dames en heren van vandaag!

Weer wegen natuurlijk vandaag en dat kan mooi meteen gekoppeld worden aan de eerste ontworming.

Bruin

Rood

Geel

Oranje

Grijs

Zwart besluit het nog eens even lekker door het bekkie te laten gaan...

Blauw

Paars

Roze

Beige

Groen

Schoon halsbandje om en dan lekker als beloning naar Bo voor de werpkist op een vetbed om te slobberen... kunnen wij de kist weer even verschonen. Bo hapt haar ontwormingspil in één keer weg….

25 maart 2020

Bo had er echt zin in vannacht... om het anderhalf uur wilde ze naar haar elftal maar gelukkig erna maar één keer naar buiten! ’s Morgens gaat ze lekker op het vetbed voor de werpkist in het zonnetje liggen zodat we na het wegen de pups bij haar kunnen voegen en de kist verschonen.

Ook pupje blauw heeft zijn oogjes open gedaan en wederom checkt Balou het even... we zeggen elke keer tante maar eigenlijk is ze natuurlijk een halfzus... tante klinkt zo grappig!

Ik zie nu dat, terwijl ook bij paars, rood, grijs en zwart de oogjes open zijn, daar geen foto’s van zijn... morgen maar, na het ontwormen… Daarna lekker weer instorten in een schoon nest, dit keer met een soort van windscherm en windvaantjes omdat het open raam even een beetje zuurstof naar binnen loodst vanuit de zon…

24 maart 2020

En toen deed pupje bruin gisteravond zijn oogjes open… gedurende de momenten dat ik ‘s nachts op ben is het van de rest moeilijk te zien maar de volgende morgen zijn ze alleen nog dicht van rood, zwart en blauw. Grijs en paars hebben er eentje open, ook knap!

Pupje bruin

Pupje geel

Pupje oranje

Pupje groen

Pupje roze, ze wordt ook nog even gecontroleerd door Balou…

Pupje beige

Op de foto’s vallen ons meteen de scherpe nageltjes op... dus maar meteen in de knipstand! Enig idee hoeveel nageltjes dat zijn van 11 pups? Zijn geen foto’s van want Bram en ik hadden onze handen er vol aan… Na deze ingrijpende operatie mag je dan als pup even bijkomen aan de tepels van je moeder in alternatieve houding…

23 maart 2020

De pups groeien als kool, sommigen gaan gewoon staan en soort van lopen, steeds meer keffen erop los en Bo wordt steeds weer meer zichzelf in plaats van alleen maar moeder... we hopen dat het graven ook is afgelopen binnenkort!

's Nachts is het koud buiten met die oostenwind en kost het bijna moeite om de temperatuur in de kist op peil te houden maar de pups lijken er helemaal geen last van te hebben. Soms liggen ze allemaal bovenop elkaar en soms helemaal verspreid, er is geen peil op te trekken. Af en toe hoor je er eentje pruttelen... krampjes? Beetje buikmassage of een één op ééntje met Bo werkt meestal prima!

Bo wil niet meer de hele tijd in de ren zijn. Meestal ligt Balou op wacht voor het hekje terwijl Bo binnen is maar tegenwoordig kunnen ze dat ook samen…

Als Bo zich terugtrekt in de gang of zitkamer dient Balou als oppas... ze vindt de pups bere interessant en vindt het weegmoment geweldig want dan mag ze ze allemaal een lik geven en besnuffelen.

Het Corona virus geeft ook hier zijn beperkingen. Kinderen en kleinkinderen kunnen niet naar de puppies komen kijken. We laten helemaal niemand in huis... als er boodschappen worden gedaan voor ons worden ze voor de deur gezet. Dit zal ook het puppyknuffelen vanaf drie weken in de weg staan en ook de puppytesten worden afgezegd voor de komende twee maanden. Voor niemand leuk dus Bram en ik zullen meer foto’s en filmpjes maken zodat niemand wat hoeft te missen! Het is niet anders helaas... laten we er allemaal het beste van maken en ons houden aan de maatregelen.

19 maart 2020

En waar zijn we dan druk mee zodat er geen tussentijdse meldingen zijn in het dagboek?

Nou met Bo voeren en laven en dan natuurlijk weer naar buiten, ook midden in de nacht, pups helpen de plek te ontwijken waar moeders bedacht heeft deze keer te gaan liggen.

Pups wegen, checken of ze het niet te warm of te koud hebben of achter Bo getijgerd zijn. De dames en heren zijn nogal beweeglijk en dezelfde lopen altijd voorop met de meeste praatjes. Werpkist verschonen, best nog wel een dingetje als pups van dag 1 uit het mandje kruipen waar je ze even in stalt... en Bo haar loskomende vacht opzuigen. Ze ziet er bijzonder goed uit vinden we een week na haar bevalling!

Nog steeds worstenlend met haar hormonen en graven in kussens... in een onbewaakt moment ook in de tuin helaas.

En daarna weer als kussentje voor je pups dienen…

En ze houdt de temperatuur goed in de gaten…

Ze wil nu wel af en toe de ren uit en gaat dan meestal lekker op de koele tegels in de gang liggen... Ze vindt het onder de lamp ook wel erg warm maar de vraag blijft dan waarom ze er elke keer precies onder gaat liggen?! Balou vindt het allemaal heel spannend en een feest dat ik ‘s nachts in de keuken slaap. Bo vindt het prima dat ze de pups besnuffelt en ze wil niets liever dan dat! Eergisteren liet ik ‘s nachts na het uitlaten in het donker Bo de ren in... dacht ik... het was Balou! Ik vond het heel gek dat ze niet de kist instapte maar alleen maar aan de pups snuffelde, heel voorzichtig en heel lief. Verder houdt ze de wacht door voor het deurtje van de ren te gaan liggen... en o wee als ze merkt dat het niet goed dicht is haha. Soms is het ook wel lekker om gewoon weer even samen met je moeder te eten!

We wegen de pups elke ochtend, schoon halsbandje om.

Ze doen het prima. Bizar om te zien hoe het kan verschillen of ze net gedronken of geplast hebben in de gewichtstoename. De ene dag soms een hele grote sprong en de volgende dag dan maar zeg 10 gram aankomen. Pupje Beige was deze week de enige die gisterochtend 16 gram was afgevallen. Een beetje water met dextrose gaf haar een boost om meer kracht te tonen bij het drinken en vanochtend konden we voor haar 48 gram erbij tellen.

Ze blijft de kleinste tot nu toe en is een schatje... één van de weinigen die het fijn vindt om warm tegen je aan te plakken, dan valt ze gewoon in slaap. Pupje groen is knuffelkont nummer 2.

Ze zijn over het algemeen heel tevreden en herstellen snel van de teleurstelling als Bo na haar poetsronde gewoon weer weggaat.

Om het af te leren... nog een paar snoetjes…

13 maart 2020

Iedereen was doodmoe, zelfs Balou want ook voor haar waren de laatste twee nachten en dagen natuurlijk totaal anders dan normaal. De nacht verloopt vrij rustig, Bo doet wat ze moet doen vanuit haar instinct, Bram maakt een normale nacht en Balou ligt als een enthousiaste tante van de pups naast mijn bed... ze weet niet wat haar overkomt! Voor iedereen een dag om een beetje bij te komen en in te draaien in een ander ritme... dus gewoon wat foto's van mooie genietmomenten.

De pups worden gewogen en krijgen een schoon halsbandje om... wel opletten geblazen want ze klimmen zo de weegschaal uit! Deze foto’s zijn geplaatst bij de overzichten per pup…

12 maart 2020

Het wachten duurt wel erg lang en we storten een beetje in... dan om 2.10 uur lijkt het toch echt een eerste perswee! Eindelijk, ze gaat beginnen en dat geldt nog meer voor haar dan voor ons! Wat een lang voortraject... ze wil nu graag in haar werpkist liggen. Ze begint aan haar nest Moonwater!

Bo heeft er een heleboel persweeën voor nodig om om 2.55 uur haar eerste zoon (pupje bruin) op de wereld te zetten, New Moonwater, vernoemd naar Luke! De placenta lijkt vast te zitten dus Marianne gebruikt, later blijkt niet voor de laatste keer, de Kocher. Een prachtig reutje van 470 gram die meteen gulzig begint te drinken als hij wordt aangelegd.

En daar gaat Bo!!! Teefje Red Moonwater (pupje rood) wordt geboren om 3.05, slechts 10 minuten na haar broer. Ze weegt 420 gram en drinkt meteen als ze aangelegd wordt. Ze was net op tijd drooggewreven en had haar rode bandje om toen haar zusje Yellow Moonwater (pupje geel) in stuitligging geboren werd om 3.13 uur met 10 gram meer, 430 gram. Beiden waren sneller dan hun placenta en zaten dicht tegen Bo aan totdat Marianne en Anneke ze ‘bevrijden’ met behulp van de Kocher…. vannacht het meest gewaardeerde instrument!

Bo gaat gewoon door... teefje Full Moonwater (pupje oranje) komt met haar stuitje voorop ter wereld om 3.39 en weegt 452 gram. De Kocher blijft haar werk doen bij al deze vastzittende maar nog 'binnenblijvende' placenta's.

Slechts 7 minuten later, om 3.46 komt teefje Silver Moonwater (pupje grijs maar nu even wit met zwarte stipjes) in stuitligging naar buiten. Ze weegt 404 gram en is meteen een druktemakertje. Bo begroet al haar mooie pups…

Bo komt even op krachten met een Danoontje en zet om 4.38 haar zoon Black Moonwater van 434 gram op de wereld. Hij komt met zijn koppie naar buiten en is meteen bijzonder... heeft een wit vlekje tussen zijn voorpootjes. Een van zijn achterpootjes is aan de onderkant ook wat wit... zeker om een 'wit voetje' te halen bij zijn moeder? Meteen gelukt, hij heeft de Kocher niet nodig!

Anderhalf uur later wordt hij gevolgd door zijn broer Blue Moonwater van 426 gram. Het is 6.14 uur en meneer komt in stuitligging naar buiten.

Bo haar eerstvolgende perswee is om 6.37 uur. Ze perst met volle kracht een uur maar komt niet verder. Ze is doodmoe en we geen haar Nutridrops om krachten te verzamelen. Marianne gebruikt veel glijmiddel om de pup te lokaliseren en constateert dat het vlies al gebroken is en de pup slecht glijdt. Ze voelt het kopje maar na elke perswee schiet het terug. Anneke pakt het glijmiddel en gaat met haar hand het geboortekanaal in. Bo staat ondertussen te persen met haar kop in mijn schoot en Anneke vindt het kopje maar durft niet te trekken. Zwart vruchtwater loopt langs haar hand naar buiten en we vrezen het ergste. Maar ze denkt te voelen dat hij nog leeft en haakt haar vingers om het koppie. Bo blijft persen en elke keer haalt Anneke de pup verder naar zich toe. Om 7.27 uur wordt meneertje Purple Moonwater geboren, de held van het nest! Hij weegt 436 gram en nadat hij drooggewreven is gaat hij meteen aan de slobber alsof hij niet een hele zware happening achter de rug heeft. Dit is mijn emotionele breekpunt... zonder Marianne en Anneke hadden we deze prachtige pup nooit levend gezien en hadden we moeten vrezen voor de pups die achter hem zaten. Ik kan niet uitdrukken hoe dankbaar ik ben dat ze hun hulp aanboden voor het op de wereld zetten van dit nest!

Niet alleen Bo maar ook wij vieren zijn doodmoe maar de geboorte van Purple Moonwater geeft zoveel adrenaline dat we niet aan naar bed gaan hoeven te denken.

We hebben wel de tijd om een beetje achterover te leunen want om 8.48 uur dient dame Pink Moonwater zich aan met haar 420 gram aan geboortegewicht. Tussen de eerste perswee en haar geboorte zit maar 5 minuten, alsof ze wist dat haar broer zoveel tijd nodig had gehad… Net als haar zusje Golden Moonwater die haar 386 gram in stuitligging op de wereld gooit om 9.07 uur, pootjes zijn duidelijk als eerste zichtbaar.

Marianne en Anneke zijn er bijna zeker van dat ze nog een pup voelen (ze hadden er per slot van rekening 13 voorspeld…) maar Bo lijkt het allemaal wel best te vinden. We geven haar 15 druppels puur Utero. Gelukkig heeft zij geen last van het oprukkende Coronavirus zoals de krant vermeld...

En ja hoor, om 10.40 begint ze gewoon weer te persen en zet niet veel later, om 11.03 uur teefje Green Moonwater van 416 gram op de wereld. Het cadeautje van Vince komt met haar kopje trots naar voren vlot naar buiten gedreven. Het elftal is wederom compleet. Wat een zware uren en bevalling voor haar en wat een geweldig team had ze om zich heen! We kunnen allemaal supertrots zijn!

Bo lijkt rustig en klaar te zijn... helemaal tevreden met haar kroost. Marianne en Anneke maken de werpkist goed schoon, wassen Bo haar achterkantje en als alle chocolaatjes op zijn gaan ze doodmoe maar voldaan richting huis, linea recta naar bed me dunkt. Wat een geweldige ervaring hebben Bram en ik gehad met deze twee prachtige vrouwen! Onze dank is groot!

We drinken nog wat en 'evolueren' het nest. Het is een homogeen nest waarbij alleen teefje beige net onder de 400 gram is. Ze hebben mooie beenhoeken en er zitten een paar druktemakertjes bij. Opvallend is hun beweeglijkheid, dat ze allemaal nu al door de werpkist heen tijgeren en op Bo klimmen. Van het merendeel hangen de oortjes al in plaats van dat ze plat naar achter geklapt zijn. En ze poepen al! Een mandje vol rijkdom!

Om acht uur komt dierenarts Menno langs om Bo en de pups te checken... alle 12 dik in orde!

11 maart 2020

Een kleine week nemen we Bo haar temperatuur op zodat de daling opvalt... de daling die aangeeft dat de bevalling eraan komt. Haar normale temperatuur is 37.6 graden en vanaf gisteren is deze dalend. We beginnen ‘s morgens met 37.3, met de lunch 37.0 en ‘s avonds 36.7. Ik app Marianne en Anneke en moet beloven ze te bellen vóór de persweeën beginnen want ze moeten beiden dan nog een klein uurtje rijden. De nacht is rustig, behalve in het app verkeer haha… Vanaf 5 uur in de ochtend begint ze onrustig te worden en wil ze naar buiten, op stap met een handdoek en een zaklantaarn! Ik slaap in de keuken maar nu wordt ze alleen maar rustig als ik naast haar op de grond lig tegen haar aan. Lepeltje lepeltje met je hond… Ze poetst, kwispelt, snuift en water loopt uit haar neus.

Om 8 uur heeft Bo 35.9 en is dus nog een stuk verder gedaald en drie uur later wordt ze onrustiger, begint te hijgen en te graven. Af en toe gaat ze in de gang liggen waar de tegels koeler zijn of graaft ze de deurmat uit.

12.00 uur – ze begint af en toe te trillen en fanatieker te graven, het klinkt als weeën. Marianne en even later ook Anneke stappen in de auto en zijn rond half twee hier. Ze mag beginnen!

Maar dat doet ze niet... Marianne, Anneke en ik raken goed bijgepraat, krijgen lekker Indisch te eten van Bram en gaan Stapelwoord doen... je moet toch iets. Bo heeft duidelijk weeën maar de ontsluiting laat op zich wachten.

9 maart 2020

Bo is nu 58 dagen drachtig en dat geeft een rustig gevoel….de pups zijn levensvatbaar en we voelen ze heel duidelijk bewegen. Bo vindt het heerlijk als je over haar buik aait en blijft dan maar liggen kwispelen. Mee de boomgaard in geeft haar geen plezier meer en ze lijkt bijna blij als je na een kort rondje terug gaat naar huis.

Bram heeft de werpkist en het zeil nog maar net geplaatst en de dames gaan er meteen samen in liggen. Bo slaapt er ‘s nachts in na natuurlijk eerst behoorlijk ‘gegraven’ te hebben. We laten haar niet meer buiten in de tuin want het beeld van de uitgegraven hortensia’s twee jaar geleden staat ons nog vers op het netvlies. Dan maar extra handdoeken en dekentjes in de kist.

Ook de ren staat deze keer al voor de bevalling zodat we nieuwsgierige Balou bij het nest kunnen weghouden. Ze is superlief voor haar moeder maar eist nog steeds eersterangs onze aandacht op…

Sinds donderdag nemen we haar temperatuur op, Bo vindt het allemaal prima. Ze hobbelt haar rondje, eet goed en zoek dan de zon op….

29 februari 2020

7 weken drachtig op deze schrikkeldag... de pups zouden in principe voelbaar moeten zijn... de kans bestaat zelfs dat je ze ziet bewegen! Niets van dat leuks nog terwijl Bo het wel heerlijk vindt als je over haar buik streelt en we ervan overtuigd zijn dat zij ze wel degelijk voelt bewegen. Ze krijgt een brede rug zoals de meeste retrievers in het dorp hebben van de valappels alhoewel ze daar anders nooit last van heeft…

Onze slechte eetster krijgt in drie maaltijden gelukkig genoeg binnen maar we moeten het wel blijven ‘oplekkeren’ anders ruikt ze er even aan en trekt ze haar neus ervoor op. Af en toe moet ze een keer extra naar buiten want het begint best wel vol te worden in haar buik. Wandelen in de boomgaard vindt ze nog steeds helemaal prima, de modder heeft haar nog nooit gedeerd!

22 februari 2020

6 weken geleden is het alweer dat Bo gedekt is door Vince, het gaat snel! Haar buik zet uit en we geven haar nu drie keer per dag eten...Bo is nooit echt een retriever geweest als het op eten aankomt en ze moet nu wel genoeg en goede voeding binnenkrijgen. Mevrouw eet haar puppybrokken nu als we het opleuken met een beetje Griekse yoghurt, tomaat, een schijf Rodi of een ei, nogal kieskeurig. Een mergpijp kan ze wel waarderen en dan zijn de tanden ook weer schoon…

De pups van Bo haar nest Moonwater groeien ook snel. Dit zijn embryo’s van 6 weken oud.

Waarom Moonwater als nestnaam?
Omdat de pups aan hun naam gelinkt worden op het moment dat ze gechipt worden en we dan nog niet weten welke pup naar welk huis gaat (dat bepalen we na de puppytesten als ze zeven weken oud zijn) krijgen ze van Bo hun officiële naam mee. Van het LingeBed is duidelijk, dat is de kennelnaam. De nestnaam hoort bij dit unieke nest.

Verdriet was er alom toen Luke over de regenboog verdween en niet meer de kans kreeg om zijn laatste nest te verwekken…. Luke zijn stamboomnaam is Seaheart New Moon. Vince, met dezelfde bloedlijn aan vaders kant en eenzelfde heerlijk karakter als Luke volgde als vanzelfsprekend hem op. Vince zijn stamboomnaam is Just Add Water Livingstone Falls. Denkend aan een nestnaam waarbij Luke zijn verdiende eerbetoon krijgt en die in de lijn van de ouderdieren ligt zag ik deze twee namen onder elkaar staan en voegde Bo eraan toe…. Sijsseltswoods Great Thirls Water. 1x maan en 2x water, MOONWATER!

Bram kwam met het lumineuze idee om de pups verschillende kleuren Moonwater mee te geven, zoals ze echt bestaan, in de kleuren van de halsbandjes waarmee we de pups uit elkaar kunnen houden. Alleen de eerstgeborene reu krijgt geen kleur toevoeging...hij zal heten New Moonwater van het LingeNest.

15 februari 2020

Vandaag is Bo 5 weken drachtig. Volgens de 9 weken kalender zijn de foetussen nu volledig ontwikkelde miniatuurhondjes en zullen nu vlot gaan groeien in de resterende 4 weken. Bo is zeer aanhankelijk en rustig en haar borstklieren en tepels beginnen te zwellen en haar lichaam verandert. Balou is ondertussen loops geworden, dus het is een lekker hormonaal theatraal geheel.

10 februari 2020

Bo kreeg vandaag haar echo en meteen was het duidelijk... ze is drachtig met een grote D! De dierenarts heeft een paar keer opnieuw geteld en kwam steeds weer uit op maar liefst 12 pups. Heerlijk om mensen vandaag blij te kunnen maken met dit mooie nieuws en maar goed dat we niet weten hoe Bo & Vince de geslachten verdeeld hebben... die verrassing houdt Bo nog vijf weken voor ons geheim.

3 februari 2020

In deze eerste week van februari kan Bo volgens de FRC 9-weken kalender wat lusteloos zijn en last hebben van ochtendziekte en overgeven. Heeft ze helemaal geen last van, maar we noemen haar gedrag momenteel theatraal hormonaal.

Ze vraagt veel aandacht, gaat midden op het speelkleed van de kleinkinderen liggen als ze de kans krijgt en trekt haar neus op voor "de gewone brokken". Soms is ze buitengewoon aanhankelijk maar het volgende moment neemt ze de benen in de boomgaard.

Eigenlijk is het alleen nog maar wachten op de bevestiging van de echo... De uitslag hiervan lijkt bekend en een herhaling van drie jaar geleden. Maandag 10 februari heeft Bo een afspraak voor de echo en als ze drachtig blijkt te zijn kan de dierenarts de pups ook makkelijk tellen, de embryo's zijn dan zo groot als een walnoot.

12 januari 2020

Om half twee zijn Bo en ik in Hoogland waar Anneke net Vince uit de auto haalt. We gaan naar binnen want het is nat en koud. Ze zijn blij elkaar weer te zien maar zo snel als gisteren lukt het niet. Bo staat soms in een onmogelijke hoek en ze lijken elkaar op een gegeven moment pijn te doen, waarop Bo Vince afsnauwt.

Toch maar naar buiten en Bo een beetje in bedwang houden want Vince beheerst zich nu te veel. Dat zou iedereen doen als hij een paar keer wordt afgesnauwd. Na een time out, een blokje om met Bo, even relaxen in de auto én Bach Bloesem Rescue voor beiden laten we ze maar even samen hun gang gaan. Wellicht bemoeien we ons er teveel mee...

En ja hoor, anderhalf uur na aankomst staat het ouderpaar rustig "te werken" aan hun kroost! Wat zullen ze slapen de rest van de dag!

11 januari 2020

Bo sleurt me door het steegje naar de poort van Marianne. Even later overkomt dat Anneke ook met Vince. Ze hebben er beiden zin in.

Marianne checked nog even of alles goed gaat...

Pootje over, dank je wel lijkt Bo te zeggen.

En dan de natuur verder haar werk laten doen...

Morgen nog een keertje!

10 januari 2020

Voor de vijfde keer naar Sleeuwijk om te prikken... Het blijkt nu de laatste keer te zijn! 7,4 is haar progesteronwaarde op de 21e dag van haar loopsheid en morgenmiddag heeft ze een date met Vince!

8 januari 2020

Bo gedraagt zich anders dan anders en Marianne lijkt op afstand dekkingsrijp te herkennen en mijn gevoel zegt dat ook... Anneke wordt ingeseind en Vince staat stand-by. Om half elf wordt Bo geprikt en anderhalf uur later volgt de waarde, 3.5 dus nog niet eens een eisprong gehad! Vrijdagochtend voor de vijfde keer prikken, het is dan haar 20e dag al.

4 januari 2020

Bo neemt haar tijd. Op de 14e dag van haar loopsheid tikt ze slechts 0,55 in progesteron aan. Woensdag 8 januari maar weer proberen... Zoals Marianne zegt, het komt vanzelf!

1 januari 2020

Op nieuwjaarsochtend wordt voor de tweede keer bloed geprikt. Net als bij haar eerste nest komt het nog niet op gang en blijft de waarde hangen op 0,4. Over drie dagen terug.

29 december 2019

Om half 10 in Sleeuwijk de eerste keer bloed prikken op progesteron. Een uurtje later de uitslag, 0.38, dus nog erg laag en dezelfde waarden als 3 jaar geleden. Woensdag voor de tweede maal een afspraak.

22 december 2019

Ik app naar Marianne dat Bo loops is!

20 december 2019

We gaan wandelen in Barneveld met Marianne en Anneke en natuurlijk Bo en Vince. Philou, Mildred en Balou mogen gelukkig ook mee dus we lopen met vijf flatcoats in een heerlijk gebied met heel veel water! Het dreigde te gaan regenen dus had ik mijn camera niet meegenomen en moeten we het doen met foto’s van mijn telefoon... niet mijn sterkste kant van fotografie...

Vince was zeer geïnteresseerd in Bo haar plas en stond zelfs ervan te klappertanden zag Marianne dus loopsheid lijkt in de lucht te hangen… Bo was daar totaal niet mee bezig in ieder geval want die had het veel te druk met haar favoriete hobby, zwemmen!

Anneke en Marianne grappen dat het niet lang zal duren voor ik hun app dat Bo loops is...

2 december 2019

De goedkeuring is al binnen! Wat heerlijk dat soms dingen ook snel kunnen! Ellen Hageman past het meteen aan op de site.

28 november 2019

Marianne heeft alle papieren van Vince doorgestuurd en ik kan Vince toevoegen aan het fokplan.

25 november 2019

Ik heb een lunch in Amersfoort en word gebeld door Marianne... ik wil haar later terugbellen maar hoor aan haar stem dat dat niet verstandig is. Met een gebroken stem vertelt ze me dat ze Luke compleet onverwacht heeft moeten laten inslapen. Vier dagen na onze gezamenlijke wandeling wilde Luke niet meer gaan liggen. Ze voelde dat zijn borst opgezwollen was en vertrouwde het niet... de dierenarts had geen goed nieuws. Luke had veel pijn, zijn nieren zaten vol tumoren... ze moest hem laten gaan. Zo abrupt, zo verdrietig, moeilijk te bevatten en een onwerkelijk leegte.

Ik kan me gewoon niet voorstellen dat we een dikke week geleden nog samen een beetje liepen te lachen over het slechte humeur van Luke die Balou wel een hele drukke tante vond... het is wel duidelijk nu waarom. Het blijft door mijn hoofd spoken dat ik weer een reu moet zoeken en dat ik dat graag in de lijn en genen van Luke wil doen als een soort eerbetoon aan hem.

Marianne helpt me erbij en Vince komt het dichtste bij Luke qua type en elegantie. Vince is een sierlijke reu, lief en zacht van karakter. Ik vertrouw haar blind en zij vind het fijn als ik Vince gebruik voor Bo haar tweede nest. Snel handelen is de boodschap nu en het fokplan wordt aangevuld met Vince.

17 november 2019

Op naar Apeldoorn met Bo voor de retrievertest! Marianne voorspelde al dat ze dat leuk zou vinden en alhoewel ze niet weet wat haar te wachten staat sleurt ze me bijna mee naar binnen als Carolien de deur opendoet. Ze vindt alles en iedereen interessant en zoals verwacht laat ze zich niet gauw van de wijs brengen en volgt graag haar eigen programma. Het konijnenvel is zeer interessant maar andere doeleinden zijn door haar bedacht zodat we het moeten 'redden'. Kortom, het apporteren laat ze niet zien zoals twee jaar geleden met Jacqueline en de dummies over water. De sleep oppikken en de eend vinden gaat feilloos en ook zwemmen kon geen probleem vormen. Watervrij ben je wel als je bijna elke dag zwemt!

De eindconclusie : "Enthousiaste vrije hond die goed zelfstandig kan werken, ze heeft je daarbij niet nodig. Stabiele hond, niet gauw onder de indruk. Werkt af en toe met haar neus maar is daarin nooit aangestuurd".

Na afloop halen we vriendin Jolanda op en gaan heerlijk met haar lopen in de bossen van Hoog Soeren.

15 november 2019

Kennismaking met Luke!
Nadat Marianne en ik een keer onze geplande wandeling verzet hadden vanwege de hitte werd het de tweede keer verplaatst vanwege hoosbuien...maar afgelopen vrijdag konden we Bo eindelijk voorstellen aan Luke en togen we, met Bo en Balou, naar de Soesterduinen. Wat een prachtig en heerlijk wandelgebied!

Luke vond de dames best wel erg aanwezig en liep lekker met ons drie mee terwijl Bo en Balou helemaal opgewonden rond holden. In het water kwamen ze natuurlijk wel samen maar Luke vond vooral Balou veel te druk, begrijpelijk, en liet dat ook duidelijk weten.

Bram wist de aandacht te trekken van het nieuwe stel, zeker toen er met kleine stokjes gegooid werd…

9 september 2019

Het fokplan is goedgekeurd en verschijnt op de website van de FRC! De appel- en perenpluk is hier begonnen en Bo en Balou eten zich tonnetje rond van de ‘grondoogst’. Beetje minder brokken dan maar want continue aan de riem lopen vinden we niet een leuk alternatief…over een maand is het voorbij.

23 augustus 2019

Ik vraag Marianne of zij Bo en Luke ook een mooie combinatie vindt en ook of Luke al met pensioen is haha. Luke is helemaal nog niet met pensioen en Marianne vindt het leuk dat hij weer pappa mag worden en maakt een afspraak voor zijn ogen. Ze zegt dat hij leuke kinderen geeft met makkelijke karakters en hij vast dol op Bo zal zijn omdat ze een echt flatcoat meisje is. Luke geeft bone en mooie gladde vachten gepaard gaande met zijn clowneske karakter. Ze kent Bo al wat langer want Marianne heeft mij met Bo voorbereid op de voor mij onbekende showwereld. Samen met Nel Blaakman is ze de Yarbo's en Boyar's van het eerste nest hier thuis komen "keuren" op uiterlijk en bone. Een geweldige middag! Dit is Balou destijds

We spreken af om te gaan wandelen in de Soesterduinen bij haar om de hoek maar door de warmte is dat er tot nu toe nog niet van gekomen.

16 juni 2019

Op naar dr. Stades voor Bo haar oogonderzoek dat immers maar 1 jaar geldig is want als dit niet ok is gaat het hele feest niet door. Dr. Stades is zeer tevreden en ze wordt weer volledig goedgekeurd.

Omdat ik een herdekking overwoog met Yarby overleg ik met Ellen Hageman. Zij heeft er geen probleem mee maar vindt dat het niets toevoegt aan het ras. Samen besluiten we dat ik op zoek ga naar een andere reu. Eigenlijk weet ik het meteen al, ik heb hem al in augustus 2017 ontmoet toen ik naar het nestje van Fleur bij Marianne Voorneveld ging kijken. Wat een mooie en lieve reu vond ik Luke!