7 Onze reizen - Udawalawe NP

Onze reizen - Udawalawe NP


Zaterdag 18 maart 2017 :

Vandaag kan het verslag heel kort zijn...het staat de hele dag in het teken van olifanten. We starten rustig op en zijn om 9 uur in het Elephant Transit Home , opvangcentrum voor verweesde olifanten waar het voedertijd is (5 keer per dag waarvan 3x voor bezoekers). Of ze klok kunnen kijken komen de olifanten aangedrenteld vanuit het weidse gebied achter de 'voederweide' waar ze tegengehouden worden door een oppasser en braaf staan te wachten.

Met twee of drie tegelijk mogen ze door naar de balie van trechters. Ze doen de bek al open als ze aankomen lopen en de lange tuit wordt driftig leeggezogen. Eerst de kleinsten die echt op een drafje aankomen, werkelijk om op te vreten met die ongecontroleerde slurf zwaaiend.

Publiek staat rijen dik en omdat het weekend is ook veel ouders met kinderen uit de omgeving. Het is echt een uitje. Na de melkvoeding banjeren ze door naar de takken met bladeren. Als iedereen aan de beurt is geweest hobbelen ze gewoon weer terug naar hun ruime leefgebied rond het meer, de olifant met de gespalkte gebroken poot door gewoon mee.

We sluiten ons bezoek af met een zeer goed opgezet informatiecentrum met veel foto's, uitleg, tekeningen en voorwerpen rond de evolutie van de olifant en de oeverloze strijd met mensen.

We moeten vandaag toch zeker ook even een tempel doen en deze locale is lekker rustig…meer honden dan mensen. En hoewel je in Sri Lanka werkelijk overal honden ziet zijn ze toch meestal in de minderheid.

We rijden terug naar het hotel en langs de weg over de dam staat een grote olifant rustig te grazen (op de heenweg stond hij voornamelijk te bedelen om fruit bij stoppende automobilisten) en zijn gras plukkende slurf is gewoon aandoenlijk om aan het werk te zien.

Uurtje lezen op de kamer, wasje doen en naar Grand Udawalawe Safari Resort voor een prima lunch.

Terug over de dam is de olifant lekker aan het badderen… Om twee uur staat de safari-auto voor het hotel en we zitten dichtbij de ingang van Udawalawe NP. Het olifantenfeest kan beginnen met een permanent aanwezig aantal olifanten van 250 en nog eens 250 passanten. Na honderd meter staan er meteen al drie bijna naast de auto.

We hebbben gelezen dat het wild hier schuw is maar merken er niks van (en dat blijft de hele middag zo!). Nog geen 5 minuten later een meertje met 1 grote staande olifant ongeveer in het midden die zich staat te besproeien en verder geen stap verzet, twee jonge olifanten die liggen (zo diep is het niet) en waarvan af en toe het achterwerk en een slurf alleen boven water is of de achterpoten met veel geproest en een moeder met kalf. Je kan hier naar blijven kijken!

Tussen de talloze roofvogels, bee-eaters en kingfishers door grote groepen badderende waterbuffels, lekker met deze warmte, en waar je maar kijkt een olifant of meerdere. Geen echt grote kuddes maar meestal een stuk of drie, een stier alleen tot maximaal zes….maar bijna overal waar je kijkt.

Eén groot olifantenfeest! Met hun voorpoten schoffelen ze soort van gras met wortel eruit, slurf eromheen, zand eruit kloppen en naar binnen.

Wat een prachtig park!

Zo gaat het door van twee tot zes uur en op weg naar de uitgang staat er nog een hele grote stier op het pad, totaal niet van plan aan de kant te gaan. Onze ranger gaat er vlak voor staan en laat de motor, gelukkig, wel draaien zodat hij altijd acuut achteruit kan. Nog even achteruit steken de bush in zodat hij er eventueel gewoon langs kan maar de grote meneer heeft geen haast en blijft met zijn grote poten polletjes gras losschrapen, deze met de slurf van zand ontdoen door ermee te zwaaien en weer dooreten. Als we wel heel erg dicht bij hem staan kijkt hij nog eens om, stapt de berm in en begint een boom te verslinden.

We rijden verder langs de met stroomdraad afgezette omheining waarvan hier en daar de palen omvergelopen zijn en blijkbaar kijkt daar niemand naar. Houdt wel in dat er een aantal olifanten buiten de omheining staan, ook een kleine met wel hele grote slagtanden voor een Indische olifant, en het is maar te hopen dat ze of de weg terug vinden of daar blijven hangen in plaats van aan de andere kant de weg op te lopen.

In het Transit Home liep één olifant met een halve kunstpoot, gebroken en het zou ons niet verbazen als er zo'n killingmachine (openbare bus) aan te pas is gekomen… Diner in Niwahana hotel en lekker bijtijds naar bed...morgen naar Kataragama!