7 Onze reizen - Delhi

Onze reizen - Delhi


    

Zaterdag 26 januari 2013

Toch wel vroeg, opstaan om half vijf in de kou en donker (tuurlijk weer geen electriciteit)... nachtportier niet gehoord met z’n wake-up call...niet zo gek want hij ligt riant te pitten als we onze packed breakfast ophalen (hadden we niet hoeven doen overigens, niet weg te krijgen). 3 uur voor de vlucht aanwezig zijn? Okay, maar dan kan de deur toch alvast open? Nee hoor, 1/1/2 uur blauwbekken met de op je ontbijt azende honden (hadden we beter gegeven) later mag je eindelijk inchecken en zo’n 4 tot 5 keer door de security en betast worden voor je het vliegtuig in mag. Praatjesmaker van het reisbureau zet ons in de auto bij Baldev en op naar het hotel. Florence Inn, Baldev moet wel even zoeken (en niet voor de laatste keer blijkt later). Heb gelezen over een restaurantje om de hoek, Spicy by nature, en daar een kleine lunch met water (Dag van de Republiek dus het hele land staat droog). Onze gids Yogi meldt zich en we ‘doen’ New Delhi, behalve India Gate want daar zijn nu al de parades en militair vertoon.

We beginnen bij de Lakshmi Narayan Mandir gebouwd door aanhangers van Gandhi en gewijd aan Lakshmi, de godin van de rijkdom.

Door naar de Bahai Temple (Lotus tempel) gevormd door negen witte, marmeren bloembladen van de lotus waar per dag 26.000 mensen komen. Maar vandaag is iedereen vrij en staan er langs de weg twee werkelijk gigantische rijen...eentje voor de lotustempel en aan de andere kant voor een Shiva tempel er tegenover. Mensen staan hier minstens 3 uur in de rij om even door de tempel te lopen met hun offerandes, wat in het geval van de Lotustempel gewoon een lege hal is omdat het bedoeld is voor alle godsdiensten dus geen ‘idols’... 12 jaar geleden liepen An en ik gewoon rustig naar binnen en hebben nog gepraat met verschillende families in de tuin ervoor en moesten we met hen op de foto...just lucky zegt Yogi, kan ik me niks bij voorstellen!
Helemaal naar het zuiden naar de Qutab Minar, een van de fraaiste voorbeelden van de vroege Afghaanse architectuur van India waar Perzische en Hindoeïstische stijlen verenigd worden. Het is er bere-druk maar het complex is ruim opgezet zodat iedereen toch wel de ruimte heeft het te bewonderen.
Yogi nuttigt een vruchtensapje op straat waar wij ons maar niet aan wagen en brengt ons naar een restaurant waar hij de baas kent voor een biertje dat illegaal gedronken moet worden in zeer grote hot tea bekers en vooral aan het tafeltje in de hoek.
Het is ondertussen rond 6 uur en uit respect bestellen we er maar een kebab bij. Terug naar het hotel waar we besluiten ook maar te gaan eten. Duitsers nemen het restaurant over met de biervoorraad maar dit restaurant heeft geen ramen, kan de politie het niet zien dus het wordt ‘gedoogd. Tot het voor de tweede keer op is en de Duitsers totaal niet blij zijn hiermee op hun laatste avond. Zoals Niels zou zeggen, verkeerd ingekocht want je weet toch dat je die dag droog moet staan...en als je het dan toch doet koop dan goed in! Enfin, wel een happening op zich en onder de tafel betalen...

Zondag 27 januari 2013

Goede kamer, goed bed, ok ontbijt en op naar Old Delhi. We beginnen in de gigantische moskee Jama Masjid. Een van de weinige kansen die men krijgt om zo’n grote moskee van binnen te zijn, zeker als vrouw. Er kunnen alleen op het plein als 25000 mensen tegelijk bidden..

We wandelen door de steegjes vanaf de moskee dooor het oude Shahjahanabad die ongelooflijk rustig zijn want het is zondag en alle winkeltjes zijn gesloten, alle luiken dicht. Voorzichtig begint de zondagmarkt de kleden uit te spreiden op straat en spullen uit te pakken. Wat een verschil, zo kende ik Old Delhi nog niet! Bijna geen lepra lijders meer (mis je ook zeker niet en zeker niet als Yogi vertelt dat er speciale programma’s voor hen zijn met opvangtehuizen en werk) en de 200.000 heilige koeien zijn allemaal uit Delhi verdreven omdat ze teveel files veroorzaakten...en waarschijnlijk zijn hun plaatsen allemaal ingenomen door auto’s... Geeft toch een heel ander beeld.
We lopen vanaf de moskee door het vuurwerkstraatje waar overal non-smoking borden hangen...we kunnen ons er iets bij voorstellen als je ziet wat er in de inhammen ligt! Yogi neemt ons mee naar een gigantische Sikh-tempel en dit is werkelijk een openbaring.
Sikh verwerpen het kastenstelsel en gaan uit van gelijkheid (ook in godsdienst) en broederschap. Schoenen uit (worden van iedereen gepoetst door vrijwilligers maar die van ons te herkenbaar? Niet gepoetst dus!), hoofd bedekken en op naar de heilige keuken.
Elke dag wordt hier voor 10.000 mensen gekookt en opgediend, ongeacht geloof of kaste. Alles op basis van vrijwilligheid en medemenselijkheid. Degenen met geld kopen voedsel waarvan de helft voor henzelf bedoeld is en de andere helft gedoneerd wordt. Iedereen van arm tot rijk draait vrijwilligersdiensten en dit gebeurt gewoon 7 dagen per week. We kopen voedselbonnen en doorlopen het hele circuit. Hele bijzondere belevenis! In de riskja (met zo’n te laag dakje zodat je een stijve nek krijgt maar er geen last van wil hebben omdat dat mannetje voor je zo hard moet trappen met 3 mensen achterin (en je voor de foto gewoon wat onderuit zakt) naar de specerijen markt die helaas grotendeels gesloten is. Natuurlijk toch wat meegenomen en nog een tochtje over de hoofdstraat Chandni Chowk.
Terug naar Baldev die bij de moskee geparkeerd staat maar nu helemaal is ingebouwd door taxi’s en bussen...er zijn nu vreselijk veel toeristen in de moskee! We rijden naar Rajghat, de crematieplaats van Gandhi, die alleen van bovenaf bezichtigd kan worden omdat ze alles met de hoge drukreiniger onderhanden nemen na het bezoek van hoge pieten gisteren op de dag van de Republiek.
Op mijn verzoek rijden we nog naar de Tombe van Humayun, het model of de voorloper van de Taj, een symbool van liefde en een koninklijk praalgraf van rode steen ingelegd met marmer. Even warm lopen voor Agra zeg maar...
Lunchen in een zo niet onze tent en dan moeten we toch echt gaan rijden richting Jaipur want Baldev zegt dat afhankelijk van het verkeer het wel 6 uur rijden is en we leven 3 uur... De weg valt ons eigenlijk heel goed mee en de files staan gelukkig alleen aan de andere kant en dan vooral op de plaatsen waar ze (waarschijnlijk al heeeel lang) bezig zijn een viaduct te bouwen. Wel een saaie, rechte weg met vreselijk veel vrachtwagens en bussen met walgelijk veel uitlaatgassen. Vreselijk motorongeluk waarbij de bestuurder in een wel heel nare positie op zijn buik ligt met zijn hoofd geknakt op zijn borst...hoop voor hem dat hij dood is. Blij dat we zelf niet hoeven te rijden want als er file is aan de andere kant rijd je toch gewoon op de andere helft van de snelweg als spookrijder tegen het verkeer in en je flitst een boel met je lampen??? In het donker is al helemaal niets meer te zien want iedereen rijdt met slecht afgestelde lampen en dus maar met groot licht!

In het donker aangekomen in Jaipur en Baldev kan, natuurlijk, het hotel niet vinden. Eindelijk op de kamer gaan we tegen achten buiten iets zoeken om te eten en mijn maag voelde in de auto al niet goed. Een grote gribus rond het hotel dus toch maar dat lege restaurant op onze verdieping in. Ik een thee en Bram een biertje en fried rice chicken. Als hij voor de derde keer opschept houd ik het niet meer en ben net op tijd in onze badkamer. Lang geleden dat de kip van de lunch door m’n neus naar buiten kwam...brrrr. Is te lang geleden na de lunch dus ik houd het op de smog onderweg omdat wij liever met het raam open rijden dan met de airco aan...niet meer doen dus. Gekke geluiden in de badkamer (vogels zegt Bram maar ik houd het op ratten en muizen) brengen me naar beneden maar ze begrijpen werkelijk geen Engels in dit hotel. Vrouwtje komt luisteren en dan is er niets natuurlijk! Zij weg maar het wordt steeds erger dus ik weer naar beneden...staat een managerpak en als ik zeg dat het erger wordt stelt hij snel voor van kamer te wisselen (dan weet je naar mijn idee dat er iets mis is). Ik accepteer graag maar het baasje weet me ook nog even in te wrijven dat dit soort geluiden most of the time psycological zijn....heb hem even duidelijk gemaakt dat we echt niet als twee psychoten boven zitten maar wachten op zijn bellboy om te verhuizen....zitten nu in een veel betere kamer dus!