Onze reizen - Udaipur
Woensdag 30 januari 2013
Bram gaat de 280 km, zo’n 6,5 uur, naar Udaipur aan met 1 kopje thee in z’n mik, lijkt mij niet genoeg...maar het gaat redelijk tot goed met af en toe een beetje weg soezen en met 1 stop onderweg voor de complete leegloop zullen we maar zeggen. Het laatste uur in de auto is tussen alleen maar marmerzaken door bij onder andere Badarda en Nathdwara. Gigantische blokken worden hier aangevoerd op opleggers en de tegels en grote platen staan massaal langs de straat. Voornamelijk wit maar ook bruin, zwart en groen. Kan toch nooit een markt zijn voor zoveel handelaren zou je zeggen en een goede prijs voor een vloertje moet te regelen zijn. Heerlijke kamer met zicht op het lege zwembad (pool closed zegt het grote bord en de pool meneer gaat het me nog uitleggen ook!) en Bram strekt zich blij uit op het ruime bed met z’n boek maar dat duurt niet lang....zzzzz...ik zit heerlijk te lezen in de riante kussens van de vensterbank-bank met open ramen rondom.
Het is weer een droge dag, memorial day of killing of Gandhi en die was zo fel tegen alcohol. Biertje op de kamer kan wel maar Bram taalt er echt niet naar. In het restaurant prima gegeten, waar 2 tafels Indiërs verhuizen naar het aangelegen zaaltje omdat de toeristen vlees cq vis eten... Je neus opsnorkelen naast een etende niet-vegetariër vinden ze heel gewoon maar er naast zitten is vies...
Donderdag 31 januari 2013
Eerste wekker om 6 uur door de imam en na het ontbijt rijden we de oude stad in en stappen uit op een klein maar megadruk kruispunt bij de mooie Jagdish tempel die boven aan de trap ligt.
Gewijd aan Vishnu en opgebouwd uit marmer met prachtige sculpturen, van buiten stukken uitgebreider dan binnen. In het kleine heiligdom, geen foto’s, slechts enkele sculpturen in de zuilen maar buiten allemaal verschillende lagen. De bovenste met grote sculpturen van de goden, daaronder de mensen met de levenslessen en levenservaringen, daaronder de dieren en onderaan de demonen. Kortom het geheel op de buitenkant van de tempel samengevat!
Vlakbij de tempel ligt het gigantische City Palace, het grootste paleiscomplex van Rajasthan, waarvan een deel nu museum is en waar ook twee hotels in gevestigd zijn.
De hotels hebben de koning als buurman want zijn woonpaleis staat er tussenin. Staat gewoon een bordje private voor en is allemaal vrij open, natuurlijk wel met zo’n snor voor de deur!
Werkelijk prachtig paleis met mooi gedecoreerde kamers en alhoewel de gids verdomd snel ( te snel af en toe want we moeten nog met de boot mee en die is vervroegd) Engels praat krijgen we toch een goed beeld van wat zich hier allemaal heeft afgespeeld en hoe. Kamers vol spiegels, gekleurd glas en kunstige schilderijen (zelfs 3D en wat hij noemde cameraschilderijen...waar een hele act aan je voorbij trekt), zelfs Delfts blauwe tegeltjes en zo, zo veel marmer. Na de tocht van gisteren hiernaar toe weten we wel waar dat allemaal vandaan komt!
Een grote toegangspoort is 2 jaar geleden gerestaureerd en helemaal opnieuw in de verf gezet voor de trouwerij van een dochter van de koning. Mooie boog met Ganesh hoog in het vaandel en vele Swastika (het omgekeerde hakenkruis) met 4 x L voor Love, Light, Life and Luck! Die kenden we nog niet op die manier!
We lopen door naar de boot want vanmiddag vaart die niet meer vanwege een trouwerij op het speeleiland van de koning. In het grote, kunstmatige Lake Pichola, ligt het zomerpaleis van de koning wat nu Taj Lake Palace Hotel is, ongeveer het meest bekende hotel van India.
Daar vlakbij het Jag Mandir eiland wat nu voornamelijk dienst doet als restaurant en voor feesten en partijen. Aan de ene kant waren ze aan het afbreken van gisteravond terwijl aan de andere kant de voorbereidingen voor vandaag met 300 gasten gedaan werd. Was een duur grapje wist de gids ons te vertellen. Geloof het graag, alleen de bloemen al ter versiering op de boten, aan de bogen, op de tafels, in het water en ga zo maar door! Verder is er eigenlijk geen klap aan om op dit eiland te zijn dus we zitten al snel weer op een boot terug die in een recht lijn terugsnort en helaas niet nog een keer langs de ghats vaart want nu zitten we wel aan de goede kant....
De gids brengt ons naar een heerlijk restaurant waar we in een prieeltje aan het meer lunchen en we denken dat we hier vanmiddag wel kunnen blijven zitten...maar dat is niet het programma!
We moeten natuurlijk nog ‘verplicht winkelen’ onder het mom van ambachten bekijken. Voor het eerst overigens een zaak niet van honderd in een dozijn maar hier betreft het het atelier van generatie op generatieschilders die toestemming hebben van de koning replica’s te maken van de schilderijen in het paleis. De minuscule figuurtjes en ragfijne penseelstreekjes met een paar haren uit de eekhoorn staart (voor de grotere vegen een kwast met wimpers van kamelen die eens per jaar uitvallen) en op basis van gemalen edelstenen met olie en water op zijde geschilderd is echt bijzonder kunstig en het duurt begrijpelijkerwijs oeverloos voordat een schilderij klaar is.
Na de uitleg moeten we natuurlijk naar de galerie waar ze een paar hele mooie dingen hebben. Een aparte Ganesha van steen trekt mijn aandacht en Bram valt voor een houten olifantenkop met een Ganesha op die kop voor aan de muur. De prijzen zijn echter dusdanig hoog dat we ze niet meenemen en hij zakt praktisch niet. Jammer maar helaas...
De vriendinnentuin van de koningin met 3 fonteinen besluit onze rondleiding want we hebben (echt) geen behoefte aan de andere voorgestelde winkels van de gids voor zilverwerk en kleding. Rond half 5 zitten we lekker op het terras bijna onder ons raam met uitzicht op het meer en de achter/buitengrond muziek gelukkig weer vreselijk jammert met een imaamtje gelukkig ook weer tussendoor.