7 Onze reizen - 18 november

Onze reizen - 18 november


Port Antonio is het mooiste plekje aan de noordkust en ook het meest tropische Het wordt vandaag een dagje hiken en (laten) raften en gezien de weersvoorspelling hopen dat het droog blijft. We beginnen met de Maroon Trail onder de bezielende leiding van Bigge, zijn bijnaam heeft hij waarschijnlijk te danken aan zijn grote smile, die ons alle ins en outs vertelt wat betreft bananenplantages.
Onderweg worden we overvallen door een gigantische stortbui en achter Bigge aan hollen we naar een overkapping aan een huis. Staat vol met mannen en je wordt al stoned als je tussen deze heren gaat staan die niet weten hoe snel ze hun handen achter de rug moeten verbergen. “Where are you from? Holland? Oh...hahaha” en de ganja komt weer tevoorschijn want voor ons is dat toch zoooo normaal!
Net na de lunch hebben we afgesproken voor The Rio Grande Experience, rafting stroomafwaarts tot de delta aan de kust gedurende 1 ½ uur (en dan heb je geen billen meer over). Werkelijk, tot Berrydal (15 km ten ZW van Port Antonio) is geen eetding te vinden terwijl we de andere dagen natuurlijk overspoeld werden met jerkterrasjes en fruitstalletjes langs de weg. We kunnen ter plekke gelukkig wel nog water kopen en gaan de middag overleven op crackers...leve Wasa!
De Rio Grande stroomt vanuit de Blue Mountains ten westen van Port Antonio door het oude plantagegebied naar de kust en werd vroeger gebruikt om bananen te vervoeren naar de haven.
De raft is een soort lang (7 meter) vlot van bamboepalen en achterop is een soort bankje geknutseld. Het begint te regenen maar later blijken we toch nat te worden in de stroomversnellingen dus dat maakt allemaal niet zoveel uit. De rasta meneer die op zijn blote voeten voorop staat moet nog pittig werken met zijn punterstok om ons goed door de bochten en stroomversnellingen te krijgen.
Als er een plens water overkomt kijkt hij ongerust achterom met de vraag ‘You’re okay mam?’ Mooie trip en ik baal er nog steeds van dat ik bij het uitstappen blijkbaar op een zwak stuk stap en de bamboe knakt...toch mijn voet niet dwars genoeg gezet?
Doodmoe nemen we ’s avonds lekker alleen maar een hoofdschotel en duiken met boek vroeg ons bed in...