7 Onze reizen - Awash

Onze reizen - Awash


Donderdag 30 januari 2014 :

Het wordt een lange reisdag van Harar naar Awash waar we twee nachten zullen verblijven in de Awash Lodge bij de watervallen. Af en toe knikkebollen we weg maar over het algemeen is er genoeg te zien onderweg : marktjes, tafelvoetbalspellen en pingpongtafels langs de weg, vrouwen die bonen en andere zaden in grote groepen zitten uit te zoeken, waterpomp plaatsen met oeverloze rijen gele jerrycans die gevuld moeten worden. Zoveel ezels met of zonder kar als nergens anders ter wereld, overal koeien, geiten en schapen die pas op het laatste moment beslissen dat ze toch wel de weg willen oversteken en stukken asfalt naast stukken hobbel en stof!

Niet alle kippen die aan het imperiaal gebonden zijn overleven een tocht door dit alles...
Bij de lodge worden wij verwelkomd door de huisstruisvogels die reuze nieuwsgierig zijn maar zeer vriendelijk. We hebben de eerste hut, Lucy, die later naast de generator blijkt te liggen... Twee bedden met klamboe en een koude douche en 1 lamp die met de generator tegelijk om half 10 uitgaat. We eten rond het kampvuur met de traditionele koffie ceremonie voor ons en liggen om 8 uur al onder onze klamboe in Lucy.
Vrijdag 31 januari 2014 :

Na een prima ontbijt gaan we op pad met onze scout voor een wandeling rond en langs de Awash rivier en de watervallen. De scout is jong, de receptionist zegt dat hij nagenoeg geen Engels spreekt, maar hij is enthousiast en spot vogels (neushoornvogels, blue starling en steltelopers), apen (colobus, 'blauwe ballen aap' gevet? en bavianen), kudu, echte mini dikdiks, wrattenzwijnen en krokodillen en gaat steeds meer Engels praten hetgeen wij enthousiasmeren.

We zijn blij dat we niet om 10 uur maar om 8 uur gestart zijn want de temperatuur loopt snel op en dan hebben ook dieren geen zin meer om zich te vertonen. Het lijkt wel of de struisvogel het te lang vindt duren want hij ‘komt ons halen’.
Na deze leuke wandeling in alle rust zitten we lekker in de schaduw te lezen in de lodge. Correctie, ik zit lekker te lezen terwijl Bram in Lucy een kopie van zijn kaart gaat maken en ik hem per ongeluk opsluit.... Een half uur later ga ik toch maar eens kijken of hij niet goed geworden is of zo en blijkt dat ook werkelijk niemand passeerde die hij kon vragen de schuif van de deur te halen haha...

We bestellen een hamburger die geserveerd wordt met patat maar terwijl wij onze handen met gel wrijven verschijnen er in een paar seconden twee grote mannetjes bavianen die het op dezelfde lunch hadden voorzien. In no time grissen ze wat mee en zijn ze vertrokken (het personeel met stok was gewoon te laat dus...) en zien we alleen de vrouwtjes met kleintjes op de rug langs de rand banjeren 'wij weten van niks'. Je schrikt je echt lam dus voor de vervolgburger maar even binnen het schot gaan zitten... Kleine vogels die injera overnemen is toch een stuk minder overweldigend!

's Middag een game drive met Abebe en onze jonge scout, hetgeen een beetje een aanfluiting is maar wellicht zijn wij gewoon verwende snotdolven na safari in Oeganda en Zambia. De uitgesleten rivier tussen de bergen in Rift Valley staat dusdanig laag dat het niet echt indrukwekkend is en het valt ons op dat er bijzonder weinig leven te bespeuren is her en der. Wel een aantal Beisa oryxen die alleen in dit land voorkomen en mooi getekend zijn.
Tegen zonsondergang rijden we richting de hyena grot waar ca. 60 hyena's leven die tegen zonsondergang naar buiten komen. Uurtje zittend op een rots wachten en kijken naar die ene hyena die buiten ligt te slapen. Maar de zon is koud onder en de eersten komen naar buiten....om daar verder te gaan liggen slapen. Een aantal ruikt ons duidelijk en sprint meteen het achterliggende veld in, door de rest worden we gewoon in de gaten gehouden.
Door het donker terug gereden (is niemand hier echt fan van dus gaat heeel langzaam) en vlot Lucy in!