Woensdag 23 januari 2013
Kan kort zijn...7 uur eruit...niks te spannende zonsopgang daarvoor gezien op de Himalaya toppen want die zijn in mist gehuld...lekker warme douche en snel ontbijt. Auto met alle wielbouten voor de deur en 4 ½ uur later zijn we in Chitwan. Prima kamer en meteen lunchen. 2 grote neushoornvogels en kleurige parkieten bevolken de dadelpalmen dus meteen een foto-feest-moment.
Om half 4 gaan we met gids Roshan mee op (de voor ons zo niet nodige wandeling) tussen de hutjes van de Tharu’s maar Roshan begrijpt ons vrij vlot dus we stiefelen door richting rivier. Staat langs het water een mannetjes neushoorn van twee jaar oud waarvan de moeder net na zijn geboorte is doodgegaan en hij is door de mensen uit de omgeving ‘opgevoed’...
Nou ja, opgevoed? Hij laat zich gewillig fotograferen maar krijgt er op een gegeven moment blijkbaar genoeg van en je raadt het nooit? Vindt mijn been reuze interessant ruiken! Denk dat ik niet snel nog een keer zo dicht bij een neushoorn sta en ben blij dat hij nog geen hoorn heeft (komt pas na 10 jaar!)...maar probeer me toch snel uit de voeten te maken want hij maakt van die kopbewegingen die ik niet tegen mijn benen wil hebben. Roshan springt ertussen en krijgt een paar opdoffers en dan grijpt de ‘opvoeder’ in en gaat hem lachend en hollend voor de bosjes in. Lijkt opeens weer een spelletje...
Zonsondergang aan de rivier die erg laag staat en terug naar de lodge, spelletje doen en aan het buffet dat door 20 Chinese voorgangers (Chinees buffet, hoe origineel kan je zijn als kok?) is leeggeroofd en koud is omdat ze niet lijken te begrijpen waar de deksel voor zijn. Half 8 op bed met boek en maar hopen dat morgenochtend bij de safari op de olifant diezelfde 20 Chinezen niet aanwezig zijn...denk dat we de fant dan doorschuiven naar de volgende ochtend...
Donderdag 24 januari 2013
Na een nachtje plank liggen en een falende douche rijden we naar de olifantenstal. Het is Roshan gelukt ons enigszins te scheiden van die lawaaipapegaaien en in een dikke mist klauteren we met een Australisch jong stel op de olifant. We zien de Chinezen alleen af en toe een ander pad lopen of als iedereen door het water moet. Hopen toch nog iets te gaan zien in deze wattenlaag maar het blijft sowieso een speciale ervaring op zo’n brede rug mee te hobbelen met je voeten op die harde haren op de fantenbil. We hebben wel een beetje rufterig type dat nogal bijdraagt aan het broeikaseffect...Bram is blij dat hij voorop zit achter de mahout.
Pauwen, blafhert, stippenhert, een paar rhesusapen en twee kippen(zeker wilde oerkippen) die de mahout heel spannend vindt, blijven de buit van vanochtend. Mijn camera weigert praktisch dienst in de mist. Op de terugweg horen we opeens een orkeststraal getoeter en gegrom achter ons. Trompetten en rollende grommen wissen elkaar op hoog volume af en we hebben werkelijk geen clou wat het is. Klinkt alsof een olifant wordt aangevallen door een tijger (maar dan waren we vast gaan kijken) of een stel dat er geen zin meer in heeft safari-gangers te ver vervoeren. We houden het erop dat het een overreactie is op het gezang van de Chinezen (dit volk geloof je toch echt niet, missen werkelijk een gen! Wie gaat er nou zitten zingen tijdens een olifantensafari? Eentje zat er zelfs gewoon te bellen...en allemaal zo hard!). Gelukkig maakt de lieve uitstraling van de olifantenkop eronder veel goed. Ze lijken te kijken van ‘laat maar, ze weten niet beter’... Wat een verschil in uitstraling met de Afrikaanse!
Lunchen in het hotel en deze keer is het nog erger dan gisteravond (behalve de tomaten-ei soep die was heerlijk). Toch maar eens wat van gezegd en al vlot kwam de ‘restaurantmanager’ met muts en ski-jack ons melden dat we gewoon mochten bestellen wat we wilden zonder extra kosten...hadden we geweten dat dat kon?! ’s Middag ins de kano met een rustig stel en lekker de rivier de Rapti af langs de vele grote krokodillen en de gaviaal, een visetende krokodillensoort.
Het is maar goed dat Roshan zegt dat ze liggen te zonnebaden want we liggen dicht op het wateroppervlak en we schommelen genadeloos...brrr, alleen die hoektandjes al! Prachtige ijsvogels in verschillende kleuren vliegen met ons mee.
Uitgestapt voor een junglewalk naar een meertje waar neushoorns nogal eens komen badderen maar behalve hun geluid en ongelooflijk grote drolshopen komen we er helaas niet eentje tegen. Of helaas? Roshan vertelt ons dat we in een boom van minstens 2 meter moeten klimmen als er wel eentje tegenover ons staat...zie het ons al doen! En dan zeker die neushoorn vragen of hij even de rugzak vasthoudt om die kapstok van hem! Vlak voor we weg gingen stond in de krant een stel op de foto voor 2 neushoorns in Zuid Afrika. Leek hen zo leuk...even later werd zij op de hoorns genomen en ligt zwaargewond in het ziekenhuis. Lekker slim bezig!
Terug via het Elephant breeding centre waar de olifanten net terugkomen uit de jungle met balen olifantengras en waar twee tweelingen in alles wat langsloopt geïnteresseerd zijn. Staat ook nog zo’n knoepertje van 6 maanden.
We moeten weer terug naar het hotel want de cultural dance wacht op ons...laten we die maar overslaan toch? Lekker spelletje spelen en vragen of wij voor de Chinezen, die natuurlijk wel meeswingen in de kou, aan het buffet mogen. Kan helaas niet dus we gaan toch maar even staan kijken naar de voorspelbare dansjes, niet gelovend dat ze deze ergens in Nepal doen...Worden we na 5 minuten geroepen dat we toch alvast mogen eten, de schatten! Zijn eigenlijk klaar als de spleetjes binnenkomen en genieten van een warm, net opgediend Nepalees buffet! Daarna natuurlijk naar die idiote manieren (lees geen manieren) kijken. Dan op naar de plank!
Vrijdag 25 januari 2013
Geen haast dus om half 10 aan het ontbijt, sambal bij al weg... Auto maakt nog steeds zeer bijzondere geluiden maar onze snelle wielomlegger weet zeker dat we Kathmandu gaan halen, wie zijn wij dan om er aan te twijfelen (ook al doet hij verdomd vaak zijn raam open om te luisteren). Lunch onderweg en waanzinnige drukte met idioot rijdende buschauffeurs onder het mom de brutalen hebben de halve wereld.
Om half 5 pas weer in het hotel waar natuurlijk weer op dit moment geen stroom is. Gelukkig alles opgeladen en we krijgen een nieuw vliegticket want onze vlucht is vervroegd...5 uur morgenochtend weg... Snel maar even naar Mitho en dan laten we morgen Nepal achter ons met de dag voor de vlucht terug nog ruimte voor Bodnath en Pashupatinath net buiten Kathmandu. Ben benieuwd of ik het daar herken want de rest valt me best een beetje zwaar op de maag. Het land maakt zichzelf in mijn ogen kapot en die vernieling trekt verder de natuur in naarmate de steden en dorpen uitgroeien en het lijkt niemand te interesseren.
